|
|
|
|
باز هـــم تسبیـــح بســـم اللـــه را گــــم کرده ام
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام
طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!
در شب یلدا مسیر مــاه را گــــم کرده ام
در میان مردمان دنبـــال آدم گشته ام
در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام
زندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکست
در صف مشتـــی پیــــاده شــــاه را گــــم کــــرده ام
خواستــم با عقل راه خویش را پیدا کنم
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام
زندگی آنقدر هـم درهم نبود و من فقط
سرنخ این رشته ی کوتاه را گم کرده ام…
ویرایش توسط صدای رسا : 2016-04-06 در ساعت 14:11
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- تفاوت حافظ و اخوان ثالث در تعریف محبت
- بمناسبت 21 آبان تولد علی اسفندیاری ( نیما یوشیج)
- شعری در وصف خدا از «قیصر امینپور»
- پرفروشترین رمانهای ایرانی کدامند؟؟!
- ریشه واژگان عامیانه
- زیباترین شعری که از مادر میشناسم!
- قابل توجه ایرانیان؛ مولانا به زبان خارجی هم شعر میگفته!
- گزینهای از آخرین شعرهای محمود درویش
- شعر زیبای عطار نیشابوری
- دلم کمی خدا می خواهد
- زندگینامه احمد شاملو
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)