فارغ از اینکه استاد بهمن بیگی فرزند ایل بزرگ قشقایی هستند یک چهره ملی محسوب میشوند چهره ای که تمام طول عمر خود را صرف میهن خود کرد و با قدم هایی استوار و اراده ای پولادین سعی در فراگیر کردن سواد در بین کودکان معصوم عشایر و مناطق دور افتاده و محروم از هرگونه امکانات بدوی در این زمانه سرشار از امکانات برای جوامع شهری نمود و در این راه پر زحمت ذرّه ای تفاوت بین کودکان ایل خود با ایلات دیگری نظیر بختیاری , بویراحمد,ایلات خوزستان,کردستان و...قائل نبود.
به بیان دیگر او با نگرش ملّی به این موضوع می پرداخت.امّا جای تاسف دارد که بسیاری از هم وطنانش وی را نمی شناسند و وقتی نام او را می شنوند نمی دانند که باید به احترامش به پا خیزند.حتی بچه هایی که پدرانشان در مکتب این معلم دلسوخته کسب علم کرده اند و به مدارج علمی رسیده اند نیز نام بهمن بیگی برایشان غریب است,حال چگونه انتظار داشته باشیم آنهایی که در آن گوشه دنیا مستند استاد را میسازند نام و شهرت ایشان را به غلط تلفظ نکنند؟
البته این خود شاهدی بر این مدعاست که این معلم بی بدیل به مردمانش شناسانده نشده است.مردمانی که ثابت کرده اند حافظه تاریخیشان در حد صفر است.این روزها که رسانه های نوشتاری و شنیداری و دیداری قارچ گونه در حال تکثیر هستند چگونه است که با گران شدن چند ریال بیشتر تخم مرغ دنیا را به هم می ریزند امّا نمی توانند هر از گاهی چند خط کوتاه پیرامون شخصیت های این چنینی بنویسند؟
بلکه به زور تکرار مکررات هم که شده در حافظه ها ثبت شود که ما به غیر از ابن سینا و سعدی و خافظ و خیام و....در همین نزدیکی ها هم کسانی داریم که به آنها ببالیم و پز بدهیم که ما ایرانی ها چنین مردانی داریم.
http://ayoubirasool.persianblog.ir/