|
|
|
|
باز هـــم تسبیـــح بســـم اللـــه را گــــم کرده ام
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام
طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!
در شب یلدا مسیر مــاه را گــــم کرده ام
در میان مردمان دنبـــال آدم گشته ام
در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام
زندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکست
در صف مشتـــی پیــــاده شــــاه را گــــم کــــرده ام
خواستــم با عقل راه خویش را پیدا کنم
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام
زندگی آنقدر هـم درهم نبود و من فقط
سرنخ این رشته ی کوتاه را گم کرده ام…
ویرایش توسط صدای رسا : 2016-04-06 در ساعت 14:11
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- فروغ فرخزاد
- خاکسپاری از جنس لسان الغیب شیرازی حافظ
- زندگی شطرنج دنیا و دل است . . .
- لحظاتی با حافظ شیراز
- غزليات حافظ با صوت و متن
- مثنوی هفتاد من از مولانا نیست!
- خواجه شمسالدین محمد، حافظ شیرازی(رباعیات)
- اشعاری منتخب از مجموعه شعر «مرثیه خاک» احمد شاملو
- از اشعار امام(ره)
- زندگینامه وحشی بافقی
- رویایغما گلرویی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)