|
|
|
|
باز هـــم تسبیـــح بســـم اللـــه را گــــم کرده ام
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام
طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!
در شب یلدا مسیر مــاه را گــــم کرده ام
در میان مردمان دنبـــال آدم گشته ام
در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام
زندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکست
در صف مشتـــی پیــــاده شــــاه را گــــم کــــرده ام
خواستــم با عقل راه خویش را پیدا کنم
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام
زندگی آنقدر هـم درهم نبود و من فقط
سرنخ این رشته ی کوتاه را گم کرده ام…
ویرایش توسط صدای رسا : 2016-04-06 در ساعت 14:11
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- به بهانه سالروز تولد ملكالشعرای بهار، پدر شعر دانشگاهی
- شعر امام خمینی(ره)
- زندگینامه وحشی بافقی
- از اشعار امام(ره)
- اسراف نکردن در خوردن و آشامیدن در کلام سعدی شیرازی
- دمی با سعدی شیرین سخن
- اشعاری در وصف تولد امام حسین (ع)
- کتابهای ممنوعه ادبیات فارسی
- به یاد استادبهار
- شهریار اقلیم شعر و شوریدگی
- زندگینامه پروین اعتصامی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)