|
|
|
|
باز هـــم تسبیـــح بســـم اللـــه را گــــم کرده ام
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام
طره از پیشانی ات بردار ای خورشیدکم!
در شب یلدا مسیر مــاه را گــــم کرده ام
در میان مردمان دنبـــال آدم گشته ام
در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام
زندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکست
در صف مشتـــی پیــــاده شــــاه را گــــم کــــرده ام
خواستــم با عقل راه خویش را پیدا کنم
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام
زندگی آنقدر هـم درهم نبود و من فقط
سرنخ این رشته ی کوتاه را گم کرده ام…
ویرایش توسط صدای رسا : 2016-04-06 در ساعت 14:11
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- اشعاری زیبا از مهدي اخوان ثالث
- عشق "سیمین دانشور"
- نیما شاعری متعلق به همه فصول
- وجه روایی، برجستهترین ویژگی ادبی منطقالطیر
- نوشته ای از رهی کاوه
- آیا صلاحیت نقد کردن دارید؟
- جمع مستان گردآوری شد
- درباره سعدی چه میتوان گفت؟
- مدح امیرمومنان در شعرفارسی
- بمناسبت 21 آبان تولد علی اسفندیاری ( نیما یوشیج)
- سهراب سپهری به روایت تصویر
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)