حکمت اعتکاف
عبادت ذات اقدس اله، شئونی دارد. گاهی به صورت فکر و ذکر و شکر است، گاهی به صورت حرکت و زمانی به صورت سکون. تا معبود (عزوجل) چه دستور دهد. پس معبود گاه دستور حرکت و هروله میدهد، نظیر سعی بین صفا و مروه، گاهی دستور گردش به دور خانه خود را لازم میداند، نظیر طواف در حج و عمره، گاهی هم وقوف و عکوف و اقبال همراه با تعظیم و بزرگداشت را در خانه خود، واجب یا مستحب می شمارد، نظیر اعتکاف.
از اینکه اعتکاف در کنار طواف و عدل رکوع و سجود قرار گرفته، معلوم میشود که از بازترین مصادیق بندگی در پیشگاه ذات اقدس اله است.
(منبع: کتاب حکمت عبادات آیتالله جوادی آملی)