|
|
|
|
🌿🌹🌿
ذوالنون مصری در قرن سوم می زیست و از عرفای آن عصر بود. بعضی او را از شاگردان مالک بن انس می دانند یکی از وزیران نزد او رفت و از همت و خود گفت : روز و شب به خدمت شاه اشتغال دارم و به خیر او امیدوار می باشم و از مجازاتش هراسان هستم .
ذوالنون با شنیدن این سخن گریه کرد و گفت : اگر من خداوند متعال را این گونه می پرستیدم که تو شاه را می پرستی ، یکی از صدیقان می شدم .
گرنه امید و بیم راحت و رنج
پای درویش بر فلک بودی
ور وزیر از خدا بترسیدی
همچنان کز ملک ، ملک بودی
سعدی
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- هوشنگ مرادی کرمانی
- یا علی گفتیم و عشق آغاز شد...
- وجه روایی، برجستهترین ویژگی ادبی منطقالطیر
- بهار رنگين كمان رنگ ها
- نی نامه ای از قیصر امین پور
- از اشعار امام(ره)
- ببار باران
- حمید مصدق
- چه شد که عباس کیارستمی به شعر کلاسیک روی آورد؟
- بیوگرافی استاد شهید مطهری
- خیام نیشابوری، چهرهای جهانی اما پایمال شده در ایران!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)