حضرت ابوالفضل عباس(ع) در کلام ائمه معصومین(ع)

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

حضرت بقیّةالله ارواحنا فداه:



«اَلسّلامُ عَلى الْعَبّاسِ بنْ امیرِالمُؤْمِنینْ اَلْمُواسى‏ اَخاهُ بِنَفْسِه اَلْاخِذُ لِغَدِهْ مِنْ اَمْسِهِ، الفادى‏ لَهُ الْواقى‏.»[۱]

سلام بر عباس فرزند امیر مؤمنان، که جانش را در راه مواسات با برادرش تقدیم کرد، دنیایش را براى تحصیل آخرت صرف کرد و

جانش را براى حفظ برادرش فدا کرد.

آفتاب آمد دلیل آفتاب

گفتار معصومان(ع) سرآمد سخن انسانهاست. عبارات زرّین شخصیتهاى سترگى که از تابش دانش الهى بهره برده‏اند، از هر افراط و تفریطى

پیراسته است و حقیقت را چنانکه باید می‏نمایاند.

سخنان این قدسیان معصوم پیرامون شخصیت حضرت ابوالفضل(ع)گستره‏اى وسیع در برابر دیدگان انسان میگشاید و آدمى را به بلنداى عظمت

آن سردار دلاور رهنمون میسازد. این فصل نورانى را با آفتاب سخن زهراى مرضیه(س) آغاز میکنیم تا آفتابى، دلیل بر آفتاب شخصیت او باشد:

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر




http://www.njavan.com/forum/showthre...86%28%D8%B9%29