لباسها تابلوی فرهنگی مردم خود هستند. تنوع قومیتها در ایران به تنوع پوششها منجر شده و باعث شده هر تکه از ایران به رنگی دربیاید. در این گزارش با برخی پوششهای زنان ایرانی آشنا شوید.
خبرگزاری مهر: تنوع قومیتها در ایران به تنوع پوششها منجر شده و باعث شده هر تکه از ایران به رنگی دربیاید. تنوع آبهوایی، پیشینه تاریخی و خلق و خو و فرهنگ خاص هر خطه، لباسهای خاص هر منطقه را شکل داده است؛ لباسهایی که این روزها یا به کل خط تولیدشان متوقف شده و در حال انقراض هستند یا کنج کمدها و جالباسیها خاک میخورند. از بین تمام این لباسها، پوشش زنان ایرانی بارزتر است؛ چرا که این لباسها نمادی از فرهنگ و عقیده هستتند. بد نیست اگر سرکی بکشیم به برخی لباسهای سنتی زنان ایرانی.
زنان گیلانی؛ دامنهای پرچین و رنگارنگ
روسری و سربند (لچک) پیراهن یا جمه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از بخشهای اصلی لباس محلی زنان گیلان است. آنچه که بیشتر از همه در لباس گیلانی خودنمایی میکند، دامنهای شلیته و پرچین است و جلیقههای پولکدوزی شده است. اغلب زنان گیلان از دو سربند، یکی در زیر (لچک) و دیگری بر روی آن (دستمال) استفاده میکنند.
دستمال در نواحی مختلف گیلان اسامی مختلفی دارد، در تالش به آن «سرا بست»، در ناحیه و سرود «تونه دسمال»، در ماسال «بنشه دسمال» و در گرگان رود و خوشابر اسالم به آن «سر دستمال» میگویند. در جلگههای گیلان نیز دستمال به اسامی زیر خوانده میشود: روسری دستمال، پیله دسمال و سرفود که بر روی لچک بسته میشود و اصولا رنگ آن سفید است.