در طول دوران حاملگی تغییرات عملکردی در ریه و قفسه سینه به وجود می‌آید. این تغییرات در نتیجه افزایش نیاز به اکسیژن است که به دنبال آن تهویه دقیقه‌ای و حجم هوای جاری تنفسی افزایش پیدا می‌کند. حجم ذخیره‌ای در ریه کاهش می‌یابد. در واقع سرعت تنفس بیمار تغییر نمی‌کند یعنی تعدادش تغییری نمی‌کند. در طول بارداری سه چهارم خانم‌های باردار تا حدود ۸ ماهگی تنگی نفس را تجربه می‌کنند. در تعریف تنگی نفس می‌توان گفت بیمار از حالت نفس کشیدن و نیاز خود به نفس کشیدن آگاه است.
تنگی نفس در بارداری می‌تواند بدون هیچ علت قابل اهمیتی رخ بدهد اما از سوی دیگر می‌تواند به علت مسائل بسیار با اهمیت و تاثیرگذار در سلامت فرد ایجاد شود. با توجه به کاهش توانمندی دفاعی در بدن، این احتمال وجود دارد که در طول بارداری عفونت تنفسی و ریوی رخ دهد که علائمی مانند سرفه، خلط، تب ولرز و تنگی نفس را به دنبال دارد. ممکن است بخواهیم برای تایید تشخیص و افتراق تشخیص از تشخیص‌های مهم دیگر مانند رادیوگرافی استفاده کنیم.
در این بین واکسن پنوموکک در برابر انواع شایع بیماری‌ها نقش محافظتی دارد و می‌تواند مفید باشد. در طول باردرای ابتلا به آسم هم می‌تواند یکی دیگر از علل تنگی نفس باشد. آسم یک جزء توارثی عمده دارد و یک اختلال التهابی مزمن راه‌های هوایی به شمار می‌آید. افراد مبتلا به آسم حتما باید تحت نظر پزشک متخخصص باشند. ممکن است آسم در طول بارداری متغیر باشد یا کمتر و بیشتر شود. بنابراین بیمار باید حتما تحت نظر پزشکش باشد تا دچار حمله نشود.
مسائل خیلی جدی‌تر مثل اختلالات ترومبوآمبولی می‌تواند باعث تنگی نفس شود. در این مورد تنگی نفس خیلی جدی است و بیمار باید حتما تحت نظر پزشک معالج قرار گیرد. اختلالات حاد در این زمینه باید با تشخیص پزشک بررسی شود. نارسایی قلبی در بارداری احساس تنگی نفس و علائم دیگری را به دنبال دارد. اختلالات قلبی و مشکلات دریچه‌ای قلبی در بارداری برای فرد تنگی نفس به دنبال دارد.به صورت کلی تشخیص و پیگیری تنگی نفس با توجه به طیف گسترده این بیماری باید تحت نظر پزشک متخصص بررسی شود.
منبع: ایران ناز
مجوز های ارسال و ویرایش
لینک های سریع
Jan 2013
پاسخ با نقل قول