. از توجیه کردن بیش از حد کلامی کودک خود بپرهیزید، یعنی در حالی که کودک مضطرب است بیش از اندازه با او صحبت نکنید. این کار باعث می‌شود اضطراب او تشدید شود.
2. کودک را در انجام کارها کمتر حمایت کنید. به این ترتیب حس استقلال و عدم وابستگی به او می‌دهید و کم‌کم می‌فهمد برای کارهایش باید مسئولیت بپذیرد.
3. محل خواب کودک خود را جدا کنید، حتی اگر با رفتار پرخاشگرانه یا مقاومت او مواجه شوید. درباره اصول جدا کردن محل خواب کودک از خودتان حتما با مشاور خانواده صحبت کنید و راهنمایی بخواهید.
4. نوازش کودک را مشروط نکنید یعنی بدون قید و شرط او را نوازش کنید. کودک نباید فکر کند اگر کار ناشایستی انجام داد محبت شما را از دست می‌دهد.
5. به طور روزانه برای کودک زمان بازی اختصاص دهید. علاوه بر این، می‌توانید او را تشویق کنید با همسالان و دوستانش بازی کند. مشاهده رفتار همسالان به درک رفتار درست او کمک می‌کند.
6. رفتارهای فاجعه‌آمیز او را نادیده بگیرید، یعنی اینکه اگر کودک خود را برای رو‌به‌رو شدن با موقعیت‌ها ناتوان یا ضعیف جلوه می‌دهد، این موضوع را نادیده بگیرید.
7. در برابر کودک اظهار عجز و پریشانی نکنید. کودکان الگو‌پذیری بالایی دارند و این موضوع می‌تواند آنها را برای همیشه شخصیت‌هایی وابسته بار بیاورد.
8. باید‌ها و نبايدهاي خود را کاهش دهید تا کودک احساس آرامش بیشتری کند و فضای آرامی را در خانه و در کنار شما تجربه کند.
منبع : مجله سیب سبز
مجوز های ارسال و ویرایش
لینک های سریع
Jul 2013
پاسخ با نقل قول