ای که همه عمر به انتظارت نشســته بودم

[سیده فاطیما]

برای تو


ای که همه عمر به انتظارت نشســته بودم

سوز دل هایم بدســـــــت باد سپــرده بودم



بوی آمدنــــت می آمد، ای آشــنای غــریب

هوای دل، به بــــاران چشم، تر کرده بـــودم



برای آمــــدنت لحظـــه ها را یکــــی یکــــی

با ســوســـوی ســـتاره شـــمرده بــــــــودم



بوی اشـــــک می داد و عشق، کلـــبه ی دل

تمـــــام دل بـــــرای تو فــــرش کــــرده بودم



به زیر پاهــــایـــــت بنــــفـشه و مــــــریــــم

نیـــــلوفــــرهای آبی را هـــدیه کـــرده بـودم



عــــــــــزم پـــــــرواز بـــــه ســـوی نـــور آری

بدین امید، دل به چشم های تو بسته بـودم



مــــن از ستاره شـــنیده بـــودم که می آیی

ایـــــن نــــویـــــد به گــوش جان شنیده بودم