|
|
|
|
پُکــــ های طولانی
به کـــــــامت را هر شب
در سایه عشقت ، ساخته ام
پُکــــ هایی که این روزها شده عادت
و من بی آن ها ، درد میگیرد وجودم
جان میدهم
آری گویی معتاد شدم
اعتیاد به داشتن های بی منت
به داشتن های زلال
به خواستن ها
پری سان گونه ات
چه خوش است معتاد باشی
معتاد تو
اعتیاد به تو
چه لذتی دارد خاتــــونم
ویرایش توسط بهمن پور : 2013-08-24 در ساعت 09:01
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- خطا از من است
- آخر قصه که بیاید
- خستهام از این کویر، این کویر کور و پیر
- وقتی گریه کردم گفتند بچه ای
- پروردگارا تو تکراری ترین ................
- گاه میخواهم فرار کنم از تو..........
- هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست
- مسافر........
- عازم یک سفــــــــــــــرم
- لا به لای میله های بـــــــــی عبور.
- گاهی.............
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)