هفت تأثیر کتاب قصه بر ذهن کودک

[سیده فاطیما]

اکثر ما در کودکی ها ی خود روزهایی را به یاد می آوریم که بزرگترها برای سرگرم کردن و یا کوتاه نمودن شب های بلند زمستان با قصه، مثل و چیستان اعضای خانواده را گرد هم می آوردند و لحظات استثنایی و دلپذیری را در پس این داستانهای راز گونه و پر معنا فراهم می کردند لحظاتی که تا کنون در یاد و خاطره باقی مانده است.
نویسندگان حوزه کودک و نوجوان هم چنین روانشناسان رشد بر این عقیده هم رای هستند که قصه ها برای کودکان خردسال فقط یک محرک روانی و شنیداری نیستند، بلکه کارکردهای فراوانی برای این گروه از کودکان دارند .
کودکان از طریق قصه ها با محیط پیرامون خود آشنا میشوند. هر قصه ای میتواند فضایی را به وجود بیاورد که کودکان هنگام رویارویی با نمونه های واقعی، رفتار و واکنش مناسبی را از خود نشان دهند.در مقاله ی زیر با هفت تأثیر آن آشنا خواهید شد:

۱. آشنایی با محیط پیرامون:

کودکان از طریق قصه­ ها با محیط پیرامون خود آشنا می­شوند. کودکان با شنیدن و فکر کردن به قصه­ هایی که برای آن­ها خوانده و یا تعریف می­شود، می­توانند با اشیا، حیوان­ ها، موفقیت­ ها،زمان و مکان­ های مختلف آشنا شوند. هر قصه در یک موقعیت خاص با شخصیت­ های مختلف و در زمان و مکان معینی پیش میرود. بیان همه این موارد به ­طور غیرمستقیم کودکان را با آن­ها آشنا می­کند.

هر قصه ­ای می­تواند فضایی را به ­وجود بیاورد که کودکان هنگام رویارویی با نمونه­ های واقعی، رفتار و واکنش مناسبی را از خود نشان دهند.

۲. آشنایی با ارتباط­ ها:

قصه ­ها به کودکان یاری می­ رسانند تا ارتباط­ ها را درک کنند. رابطه ه­ایی که بین شخصیت­های یک قصه وجود دارد، می­تواند به کودک یاری برساند که خود چگونه این موارد را در زندگی رعایت کند. در این مسیر حتی کودک فرصت می­ یابد تا تجربه­ های عاطفی خود را در سایه این ارتباط­ها تمرین کند.

۳. آشنایی با ارزش­ها:

قصه­ ها پیام­ها و ارزش­هایی را به مخاطب خود منتقل می­کنند. کودک در اثر شنیدن، تکرار شنیدن و حتی فکر کردن به قصه می­تواند این پیام­ها را جذب کند و ارزش­های خانوادگی، اجتماعی و انسانی را بگیرد.

غیرمستقیم بودن این پیام­ها موجب می­شود که برای کودک دلنشین­ تر، جذاب­ تر و دوست­داشتنی ­تر شود.

۴. افزایش تمرکز:

قصه ­ها قدرت تمرکز و دقت کودکان را افزایش می­دهند.کودکان در اثر شنیدن این توانایی را به دست می­ آورند تا بتوانند شنیدن فعال را تجربه کنند. آن­ها حتی برای این­که بتوانند ماجرا را دنبال کنند، ضروری است که دقت و تمرکز لازم را برای خوب شنیدن تمرین کنند.

قصه­ ها می­توانند به کودکان یاد بدهند که چگونه روی کار تمرکز کنند و با دقت آن کار را پیش ببرند.

۵. رشد کلامی:

قصه­ ها به رشد کلامی کودکان یاری می­رسانند. قصه­ ها موجب می­شوند تا کودکان بتوانند با گستره ­ای از کلمه ­ها آشنا شوند. کلمه­ هایی که ممکن است در گفتگوی روزانه هیچ وقت مورد استفاده قرار نگیرند، اما می­توان از طریق قصه­ ها به کودکان آموزش داد.

قصه­ ها دامنه آشنایی با کلمه­ ها را برای کودکان زیاد می­کنند و به نوعی کودکان گنجینه­ های کلامی خود را ارتقاء می­دهند و در زمان مناسب می­توانند از این کلمه­ ها استفاده کنند.

۶. رشد عاطفی:

قصه­ ها کمک می­کنند تا کودکان لحظه ­هایی را با مراقبین خود بگذرانند و یا حتی در کنار همسالان خود از تجربه قصه­ گویی لذت ببرند. هم­چنین قصه­ ها موجب می­شوند تا کودکان با تجربه­ ها، احساس­ ها، عواطف و شیوه­ های نگرش بزرگ­ترها آشنا شوند.

۷. رشد تخیل:

قصه­ ها به رشد تخیل کودکان کمک می­کنند. کودکان ار آن جا که هنوز تجربه گسترده ­ای در شناخت دنیا ندارند، سعی می­کنند که با ارتباط دادن بین آموخته­ های قبلی و موضوع­ های جدید به تعادل ذهن خود کمک کنند. این روند معمولا با تخیل کودک عجین می­شود و او را یاری می­کند که با منطق خود به کشف و شناخت دنیا اقدام کند.بر اساس چنین روندی است که از قصه­ های تخیلی لذت می­برند و از آن­ها بهره­ برداری می­کنند.

کارکردها و ارزش­های قصه­ ها به مراتب بیش­تر از آن است که بخواهد به همین چند مورد خلاصه شود. اما همین هفت مورد می­تواند دلیل­ های مهمی باشد که بتوان از طریق قصه ­ها به رشد عاطفی، اجتماعی، کلامی و ذهنی کودک خدمت کرد.