نوشته ای از استاد شهریار

[صدای رسا]

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند / بلبل شوقم هوای نغمه خوانی میکند

همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست / طاقتم اظهار عجز و ناتوانی میکند

بلبلی در سینه مینالد هنوزم کین چمن / باخزان هم آشتی و گلفشانی میکند

ما به داغ عشق بازیها نشستیم و هنوز / چشم پروین همچنان چشمک پرانی میکند

نای ما خاموش ولی،زهره شیطان هنوز / با همون شور و نوا دارد شبانی میکند

گر زمین دود هوا گردد همانا آسمان / با همین نخوت که دارد آسمانی میکند

سالها شد رفته دم سازم ز دست ، اما هنوز / در درونم زنده است و زندگانی میکند

بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی / چون بهاران میرسد با من خزانی میکند

طفل بودم دزدکی پیر و الیلم ساختند / اون که گردون میکند با ما نهانی میکند

میرسد قرنی به پایان و سپهر بایگان / دفتر دوران ما هم بایگانی می کند

شهریارا گو دل از ما مهربانان مشکنید / ورنه قاضی در قضا نامهربانی میکند

همین نوشته را با صدای استاد در لینک زیر شنوید
از دانــــــــــلود شما تشکر میکنم