دوستی‌های پیش از ازدواج، تأثیر سوئی بر روابط زوجین می‌گذارد

[صدای رسا]

دختران و پسران باید طبق فرامین الهی و اسلامی در زندگی خود عمل کنند که این خود مستلزم آگاهی‌بخشی جدی در جامعه است.

حجت‌الاسلام محمد اصغری در گفت‌وگو با خبرنگار«جوانان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - افزود:


خداوند متعال در آیه 32 سوره نور خطاب به پیامبر(ص) فرمودند: « بی‏ همسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید اگر تنگ دستند خداوند آنان را از فضل خویش بی ‏نیاز خواهد کرد و خدا گشایشگر داناست».

وی افزود: در تفسیر این فرمایش آمده است که در جامعه یک دختر و پسر جوان نمی‌توانند مایحتاج و امکانات اولیه زندگی خود را فراهم آورده و تشکیل زندگی دهند پس والدین و حاکمیت نظام باید در این راستا پیشگام باشند.

عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه اظهار کرد: متأسفانه در ازدواج جوانان خود والدین قصور و کوتاهی می‌کنند و برای همین سن ازدواج افزایش یافته؛ بنابراین سنت ازدواج آسان و به دور از تجملات و تشریفات باید در جامعه فرهنگ‌سازی شود؛ چراکه والدین اندکی هستند که مقدمات ازدواج آسان فرزندان خود را فراهم می‌کنند.

حجت‌الاسلام اصغری افزود:

جوانی که در سن بیست سالگی قصد ازدواج دارد به‌طور حتم قدرت اداره خود را نیز ندارد؛ بنابراین باید دولت در این راه پیشگام باشد البته دولت تسهیلات وام ازدواج برای جوانان پرداخت می‌کند؛ اما این وام‌ها کفایت نکرده و باید دستگاه‌های مربوطه با برنامه‌ریزی دقیق، مشکلات ازدواج جوانان را هموار کنند تا سن ازدواج افزایش نیابد.

عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه با تأکید بر پرهیز از دوستی‌ها و آشنایی‌های پیش از ازدواج اظهار کرد: دختران و پسران حتی به قصد ازدواج نباید پیش از خواندن خطبه عقد با یکدیگر دوست بوده و با یکدیگر معاشرت کنند چون از مسائلی است که پس از ازدواج تأثیر سوئی بر روابط دختر و پسر می‌گذارد.وی ادامه داد:

به غیر از جدایی‌ها و طلاق‌هایی که در اثر بدبینی نسبت به یکدیگر به علت دوستی و آشنایی پیش از ازدواج حاصل می‌شود، ناآگاهی نسبت به وظایف متقابل و داشتن توقعالت غیرمنطقی از یکدیگر پس از ازدواج نیز موجب دلسردی روابط و در نتیجه طلاق می‌شود.عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه خاطرنشان کرد:

برای کاهش طلاق و جدایی در جامعه، دختران و پسران باید طبق فرامین الهی و اسلامی در زندگی خود عمل کنند که این خود مستلزم آگاهی‌بخشی جدی در جامعه است.حجت‌الاسلام اصغری تأکید کرد: عاقد باید پیش از جاری ساختن خطبه عقد، زن و مرد را توجیه سازد نه اینکه به قرائت سرفصل‌ها بسنده کند چون سر فصل‌ها نیاز به توضیح دارند تا زوجین با چشمان باز و با آگاهی وارد زندگی مشترک شوند.مدرس حوزه و دانشگاه ارومیه خاطرنشان کرد:

اگر زوجین امروزی خواستار یک زندگی پایدار، بادوام و همراه با آرامش و آسایش هستند باید سیره حضرت علی(ع) را الگوی خود قرار دهند نه اینکه با الهام از زندگی و فرهنگ غربی تیشه به ریشه زندگانی خود زنند.

منبع: ایسنا

[سپیدار تنها]

جالبه فکرش رو بکنید مثل خواهر من یکی بیاد خواستگاری برید تحقیق همه بگن خوبه ولی 5 سال تموم هر روز از دست شوهرتون کتک بخورید چرا؟؟؟ چون میگن آشنایی قبل ازدواج بد هست...من قبول ندارم این حرف رو...چون 5 سال عزیزترینم زجر کشید حتی اجازه نداشت خونه ی برادرش بیاد...خونه ی عموهاش بیاد... حتی وقتی حامله بود هم آزارش میداد...این رسم زندگی نیست باید همدیگه رو بشناسن قبل ازدواج...

[بهمن پور]

نكته قابل تامل در مطالب بالا اين است كه ازدواج بدون آگاهي منجر به سستي و عدم انتخاب صحيح خواهد بود و روابط متعدد زن و مرد در قبل از زادواج به جهت اشنايي و دوستي نيز منجر به سردرگمي و عدم انتخاب صحيبح خواهد بود . بجاست تا خانواده ها شرايطي را فراهم كنند و همچنين در جامعه فضاي مناسبي براي شناخت زوجين پيش از ازدواج فراهم آيد .
نكته اينجاست كه با گستره وسايل ارتباط جمعي . فضاي مجازي ، تلفن همراه و.. كه زمينه ارتباطات بين دختر و پسر را فراهم كرده است آيا شناخت از طريق اين رسانه ها فراهم مي شود ؟
آيا جوانان مي توانند با دوستي ها به اصطلاح مجازي همديگر را شناخته و همسر مناسب خويش را پيدا كنند ؟
آيا در جامعه ايران پذيرش روابط دختر و پسر براي اشناي با يكديگر فراهم شده است ؟

[بهمن پور]

نكته قابل تامل در مطالب بالا اين است كه ازدواج بدون آگاهي منجر به سستي و عدم انتخاب صحيح خواهد بود و روابط متعدد زن و مرد در قبل از زادواج به جهت اشنايي و دوستي نيز منجر به سردرگمي و عدم انتخاب صحيبح خواهد بود . بجاست تا خانواده ها شرايطي را فراهم كنند و همچنين در جامعه فضاي مناسبي براي شناخت زوجين پيش از ازدواج فراهم آيد .
نكته اينجاست كه با گستره وسايل ارتباط جمعي . فضاي مجازي ، تلفن همراه و.. كه زمينه ارتباطات بين دختر و پسر را فراهم كرده است آيا شناخت از طريق اين رسانه ها فراهم مي شود ؟
آيا جوانان مي توانند با دوستي ها به اصطلاح مجازي همديگر را شناخته و همسر مناسب خويش را پيدا كنند ؟
آيا در جامعه ايران پذيرش روابط دختر و پسر براي اشناي با يكديگر فراهم شده است ؟

[صدای رسا]

«دوستی» به معنای کامل یک رابطه دو طرفه است که با « دوست داشتن» فرق دارد؛ چرا که دوست داشتن می تواند یک طرفه باشد.

مثلا من می توانم بازیکن فوتبالی را دوست داشته باشم، اما او حتی از وجود من بی اطلاع باشد دوستی یک رابطه دو طرفه و یک ارتباط است. در آن مسئولیت وجود دارد و هر یک از طرفین نقش های ویژه و البته انتظاراتی دارند.برای مثال، انتظار دارند رعایت شوند، درک شوند، احترام ببینند و حتی مورد اغماض قرار گیرند.

حال اگر بخواهیم برای رابطه دوستانه یک سیر خطی قایل شویم، می توان مراحل را به این صورت در نظر گرفت: «آشنایی- توجه- علاقه- دل بستگی- شیفتگی». این سیر خطی می تواند در بررسی یک رابطه دوستی به ما کمک کند، اما پیش از آن باید تفاوتی هم میان «شیفتگی» و «عشق» قایل شویم.«شیفتگی» هیجان و نوعی وهم است. در شیفتگی فرد تمام ایده آل های خود را در طرف مقابل ترسیم می کند.

اساساً ویژگی شیفتگی، غیر عقلانی و حسی بودن آن است. اما «عشق» یک حس آنی و یک شبه نیست، محصول یک فرآیند است. محصول مراوده است. باید پرورش یابد عشق محبت است، ولی نه به حدی که جلوی آگاهی و عقل را بگیرد. بر خلاف تصویر رایج در باور و ادبیات، داستان های معروفی که سراغ داریم بیشتر روایت شیفتگی است تا عشق.

دوستی مناسب تا مرحله ای است که در سیر خطی به علاقه و یا در نهایت به دلبستگی برسد. وقتی این دلبستگی پیشرفت کند و وارد مرحله شیفتگی شود دیگر برای انتخاب دیر است

عشق سه محوری اساسی دارد؛ نخست محبت و صمیمیت دوم مسوولیت در مقابل این محبت و در مقابل طرف مقابل سوم شور و شوق. نقش هر یک از این سه محور اصلی در یک رابطه می تواند پررنگ تر و یا کمرنگ تر شود با این حال تنها زمانی می توان گفت عشق وجود دارد که هر سه این محورها در رابطه وجود داشته باشند.

برای مثال، اگر «شور و شوق» به تنهایی در یک نفر ظاهر شود، نشانه شیفتگی است ولی برای عشق کافی نیست. در رابطه ای که شیفتگی وجود دارد، تعامل در ارتباط می تواند شیفتگی را به سمت عاشقی بکشاند؛ اما اگر این تعامل وجود نداشته باشد، امکان دارد شیفتگی به سمت نفرت و یا بی تفاوتی کشیده شود.

در مرحله شیفتگی حتی اگر تمامی شواهد هم منفی باشد دیگر امکان فاصله گرفتن وجود ندارد. پس اگر قصد دو نفر از دوستی ازدواج باشد، باید مراقب باشند که به مرحله شیفتگی نرسند

پس نفرت نقطه مقابل عشق نیست. بلکه نقطه مقابل شیفتگی است. عشق نقطه مقابل ندارد؛ یا وجود دارد، یا وجود ندارد. نقطه مقابل تنفر، شیفتگی است که کور است و انسان در آن تنها به احساس خود تکیه می کند و از شواهد چشم می پوشد.

اتفاقا جوان ها به شدت، هم مستعد دل بستگی و شیفتگی هستند و خیلی زود هم سرخورده می شوند و در مراحل بعدی از هر گونه رابطه صمیمانه می گریزند و به دنبال روابط سطحی می گردند که از ضربه خوردن مجدد پرهیز کنند.با این توضیح، حال می توانیم به سراغ دوستی برویم. به این ترتیب دوستی مناسب تا مرحله ای است که در سیر خطی به علاقه و یا در نهایت به دلبستگی برسد. وقتی این دلبستگی پیشرفت کند و وارد مرحله شیفتگی شود دیگر برای انتخاب دیر است.در مرحله شیفتگی دیگر انتخاب آگاهانه وجود ندارد. در مسیر خطی تا علاقه مندی می توان آگاهانه انتخاب کرد و اگر شواهد هشدار می دهد که این رابطه باید پایان بیابد، امکان قطع آن وجود دارد؛ هر چند با اندوه همراه باشد.

اما در مرحله شیفتگی حتی اگر تمامی شواهد هم منفی باشد دیگر امکان فاصله گرفتن وجود ندارد. پس اگر قصد دو نفر از دوستی ازدواج باشد، باید مراقب باشند که به مرحله شیفتگی نرسند. بخش عمده ای از طلاق ها به ویژه در ازدواج های دانشجویی به این دلیل است که دو نفر در مرحله شیفتگی ازدواج می کنند و به نادرست گمان می کنند که عشق را تجربه کرده اند.

در نهایت می توان این گونه جمع بندی کرد که آشنایی های پیش از ازدواج لازم است اما باید هدف دار باشد افراد باید همدیگر را بسنجند که هر کدام چه ویژگی هایی می توانند برای یک شراکت عمده داشته باشند.خوب و بد بودن اینجا ملاک نیست.

افراد می توانند به تنهایی مورد پسند باشند، اما برای ازدواج ویژگی هایی اهمیت پیدا می کند که باید به اشتراک گذاشته شوند. پس رابطه باید شکلی باشد که افراد را آشنا کند ولی به سمت دلبستگی و پس از آن شیفتگی نرود.

منبع: تبیان