تئـــــاتر یعنی زندگی!!

[فلاحتداری]

یتر بروک در زمان حال و به عبارتی در لحظه زندگی می کند و این تفکر برای دوستداران او مبحث جالب و تفکر برانگیزی است به همین دلیل هنرمندان با او میزگردی تشکیل داده اند که در حقیقت پاسخ های او به سوالات هنرمندان به نوعی به نمایشنامه جدید اوست این نمایشنامه که Tierno Bokar نام دارد ، داستانی راجع به گروه های مستعمره چی فرانسوی کشرها در دهه ۳۰ و۴۰ میلادی اوست و به اختلافات عقیده ای میان احزاب مذهبی اشاره می کند.نکته جالب در گفتگو این است که بـــروک به هیچ سوالی بدون مقدمـــه و عجولانه پاسخ نمی گوید. آنچه در خصوص این هنرمند شگفت انگیز است، این است که او در ســـن ۸۰ سالگی همچنان به تحقیق ادامه می دهد و بویژه در حال جمع آوری اطلاعاتی درباره مذهب،استعمارگری و آفریقا است. به عقیده بروک تئاتر از طریق شگفتی و هیجان بازی و شادمانی ما را به حقیقت رهنمون می سازد. ما را از آنچه در پیرامون قرار گرفته جدا می کند و فاصله ما و دوردست را از بین می برد.
▪ مکس استنفورد (کارگردان):با توجه به نا آرامی های سیاســـی در آفریقا نقش تئاتر در واکنش به این نا آرامی را چگونه ارزیابی می کنید؟
- بدیهی است که وقتی در تئاتر یک موضوع سیاسی را مورد توجه قرار می دهید باید بتوانید اطلاعات مردم نسبت به این موضوع را به صورت ساده تری بیان کنید.فرض کنید می خواهیم درباره عراق، قتل عام و یا بیماری ایدز در آفریقا نمایشنامه ای را به اجرا در آوریم.در این صورت اجتناب از ایجاد واکنش های کلیشه ای غیر ممکن به نظر می رسد.تنها کاری که تئاتر سیاسی می تواند انجام دهد این است که با نمایش جنبه دیگر این موضوع تغییراتی را در این خصوص اعمال نماید. گاهی با اشـــاره به موضوعی که از گذشته وجود داشته است ، می توانیم نگرانی های جدیدی را نسبت به این موضوع ایجاد کنیم.اگر چه نمایشنامه Tierno Bokar برای این ساخته نشد که بیانگر مشابه در کشور عراق باشـــد اما می بینیم که اجرای این نمایش در آگاهی نسبت به آنچه می تواند در اینده عراق تاثیر گذار باشد نقش مهمی را ایفا می کند.هر نمایشنامه ای با موضوع سیاسی نه تنها در بردارنده استدلالهای منطقی نسبت به موقعیت موجود است بلکه بیانگر آن ارزش هایی است که ارزش زندگی کردن را داشته باشد.
▪ سیمون کالو (هنرپیشه) : نظر شما در استفاده از هنرپیشه های آماتور در کارهای نمایشی چیســت؟
- به نظر من در بازیگران جـــوان کم تجربه و یا حتی بی تجربه استعدادهای نهفته ای وجود دارد که می تواند شکوفا شود.در همکاری با گروه های نمایش بین المللی در یافته ام که بازیگران از کشورهای مختلف این توانایی را دارند که بتوانند استعدادهای ویژه ای را در درون خود بیابند.هـــر هنرپیشه ای می بایست به این موضوع واقف باشد که خــــواستن ، توانســـتن است.
▪ فیلیپ هدلی (کارگردان) : در کتاب فضای خالی بر چه اساسی تئاتر را طبقه بندی کرده اید؟
- این کتاب در حقیقت به عنوان یک پیشنهاد نوشته شده است. این طبقه بندی در بردارنده اصول و قواعد موقتی است که در یک بازه زمانی به عنوان مرجع به ان استناد می شـــود. قوانین و مقررات تئـــــاتر زودگذر و ناپایدار است. آنچه در دوره ای بسیار مهیج است پس از مدتی به دست فراموشی سپرده می شود و هیچ ردپایی از خـــود برجای نمی گذارد . این طبقه بندی نیز تنها در زمان خود قابل فهم و ملموس بوده است.
▪ جود کلی (کارگردان) : آیا اعتقاد به مـــرگ به عنوان یک هنرمند در تصمیمات اتخاذ شده در طول زندگی شما تاثیر گذار بوده است؟
ـ هرچه اعتقاد انسان به مرگ و نیستی قوی تر باشد برای او بهتر خواهد بود . منظورم این نیست که هر لحظه باید به یاد اوری که روزی از دنیـــــا خواهی رفت.به عقیده من چیزی به عنوان تاریکی وجود ندارد بلکه عدم وجود نور سبب ایجاد تاریکی می شود یعنی مرگ هم چیزی نیست جز عدم وجود حیات. امـــا این باور چگونه هنر تئاتر را تحت تاثیر قرار می دهد؟ اعتقاد به مرگ و نیستی در دنیای مادی از هر گونه نتیجه گیری اخلاقی نسبت به به نیکی و بدی جلوگیری می کند. بنابراین می توان گفت که تزکیه نفس و پی بردن به چگونگی مواجهه و مقابله با حوادث حزن انگیز ، احساس جدیدی را در فرد ایجاد می کند که زمینه ساز نگرش شگفت انسانها نسبت به زندگی دنیوی است.
▪ دیوید الویرج(نمایشنامه نویس) : نقش نمایشنامه نویسان معاصر در تئاتر مدرن و امروزی چیست؟
- نمایشنامه نویس معاصر یعنی نمایشنامه نویس معاصر . یک نمایشنامه نویس معاصر می تواند فردی بی تفاوت و بی تاثیر باشد. در حالی که گاهی انچه نمایشنامه نویسان گذشته در عرصه تئاتر از خود به یادگار گذاشته اند از تاثیر به مراتب بیشتری در این عرصه برخوردار بوده است. بستگی به دیدگاه های فرد دارد. بنابراین نمایشنامه نویسی که خود را مسئول می داند و عقاید و نظرات دیگران را می پذیرد فرد موفقی است که در تئاتر امروز نقش مهمی را ایفا می کند.
▪ نیــــل بارتلت ( کارگردان و نمایشنامه نویس): هنوز هم فکر می کنید که مهم ترین عامل برای حفظ سلامت تئاتر کاهش قیمت بلیت است؟
- بلـــه . از زمانی که کار در عرصه تئاتر و نمایش را در پاریس آغاز کردم بر این عقیده خود پافشاری می کنم که بلیت ارزان ، تضمین کننده سلامـــت تئاتـــر است. در سفری که تازگی به نیویورک داشتم از این که هزینه بلیت در آکادمی موسیقی بروکلین نسبت به دوره نمایش حماســـی مهاتاربا به شدت افزایش یافته بود بسیار ناراحت شدم بنابراین تصمیم گرفتم با نصف هزینه بلیت نمایش را در دانشگاه کلمبیا به اجــــرا در آورم.
▪ تیم ساپـــل (کارگردان): تجـــربه کارگردانی در عرصه تئاتر و سینما را چگـــونه می بینید؟
- از مزایای قابل توجه کار در عرصه تئاتر ، علیرغم جاذبه سینما در دیدگاه مردم ، این است که در اجرای نمایش پیوندی عمیـــق میان دست اندرکاران نماش ایجاد می شود. اگرچه فیلم سازی در جای خود بسیار جالب و دوست داشتنی است ، امـــــا یکی از معـــــایب آن این است که معایب آن، این است که ارتباط میان بازیگران و دست اندرکاران گذرا بوده و تنها برای مدت کوتاهی است ولی در تئاتر تا مادامی که این نمایش اجرا می شود ارتباط میان افراد محفوظ است.
▪ کوام کویی- آرما ( هنرپیشه و نمایشنامه نویس) : برای ترک وطن و تعقیب بینش هنری خود چه بهـــایی را پرداخت کردید؟
- از ضرورت های کاملا اساسی در عرصه تئاتر این است که فرد بتواند با هنرپیشه ها و بازیگران از فرهنگ های مختلف کنار بیاید و بتواند نقشی را در مقابل تماشاگران ایفا نماید. من انگلیس را ترک نکردم بلکه در آن زمـــان تشخیص دادم که شـــرایط کار در عرصه بین الملل در فرانســـه به مراتب بهتر است.اگرچـــه مردم فرانســــه میهن پرست هستند اما همیشه از هنرمندان خــــارجی استقبـــال می کنند. تجربه کار در کنار هنرمندانی از فرهنگ ها و عقاید و رســـوم متفاوت سبب فراموش شدن هویت اصلی هنرمند نمی شود . هنرمندان و نویسندگان جوان اغلب از این که آزادانه بیندیشند احســـاس نگرانی می کنند در حـــالی که آزادی فکر و اندیشـــه حق مســــلم هر انســــان است . چند فرهنگی بودن سبب ضعف انسان نخواهد شد بلکه ســـر آغاز مسیر پیشرفت انســـان است.


http://vista.ir