به انجمن سبک زندگی ایرانی اسلامی خوش آمدید

نمایش نتایج: از شماره 1 تا 3 , از مجموع 3
  1. #1
    هم کار کاربر طلایی
    تاریخ عضویت : جنسیت Jan 2013
    صلوات : 6592 دلنوشته : 9
    سلامتی امام زمان
    نوشته ها : 7,813 تشکر : 409
    مورد تشکر: 2,299 مرتبه تشکر شده در 1,632 پست
    دریافت : 0 آپلود : 0
    امتیاز : 105 وبلاگ : 14
    وبلاگ
    14
    صدای رسا آنلاین نیست.

    تهرون تهرون که میگن جای قشنگیه

    80 سال پیش در چنین روزی، سینمای ایران لب‌به‌سخن‌گشود و عبدالحسین سپنتا نخستین فیلم ناطق وطنی را روانه پرده نقره‌ای کرد. فیلم «دختر لر» در سی‌ام آبان سال 1312 در دو سینمای معروف آن زمان تهران یعنی مایاک و سپه به نمایش درآمد و مورد استقبال بی‌نظیر تماشاگران قرار گرفت.



    می توان تصور کرد که مخاطبان آن سال ها هنگام شنیدن صدای بازیگران روی پرده سینما چه حس وحالی داشتند، احتمالا آنها هم همان وضعی را داشتند که تماشاگران خارجی هنگام تماشای فیلم «خواننده جاز» اولین فیلم ناطق جهان تجربه کرده بودند.

    دهان باز کردن سینمای ما البته خیلی طول نکشید و چهار سال پس از ساخت اولین فیلم صامت و درواقع نخستین فیلم بلند ایران در 1308 به نام «آبی و رابی» ساخته آوانس اوگانیانس با سینمای جهان همصدا شدیم.


    عبدالحسین شیرازی معروف به سپنتا به موضوعات تاریخی و فرهنگی علاقه داشت و به همین دلیل در بیست سالگی تصمیم گرفت برای مطالعه و تحصیل درباره تاریخ و فرهنگ و ادبیات کهن به هند سفر کند. او در آنجا مجذوب سینما شد و آن را وسیله مناسبی برای پرداختن به علاقه اش دانست.


    آشنایی سپنتا با خان بهادر اردشیر ایرانی (کارگردان و تهیه کننده هندی) امکانی را برای او فراهم کرد تا او اولین فیلم ناطق سینمای ایران به نام «دختر لر» را در بمبئی بسازد.
    «دختر لر» تحت تاثیر سینمای هند بود و داستانی ماجراجویانه و جذاب داشت. راهزنان، گلنار، دختر یک تاجر ثروتمند را ربوده و به کار در یک قهوه خانه در خوزستان مجبور می کنند. جعفر که مامور دولت است، در این قهوه خانه گلنار را می بیند و به او علاقه مند می شود. ادامه فیلم هم به درگیری آنها با راهزنان اختصاص دارد.


    نقش های اصلی این فیلم را خود سپنتا (جعفر) و روح انگیز سامی نژاد (گلنار) بازی می کردند که دو سرنوشت متفاوت پیدا کردند.


    سپنتا در ادامه به دغدغه تاریخی و فرهنگی اش پرداخت و فیلم هایی چون «فردوسی»، «شیرین و فرهاد» و «لیلی و مجنون» را ساخت و سامی نژاد که عنوان نخستین زن سینمای ایران را یدک می کشید، فقط در یک فیلم دیگر «شیرین و فرهاد» سپنتا بازی کرد و بعد از آن مورد انتقاد شدید خانواده اش قرار گرفت؛ به طوری که منزوی شد و 30سال آخر عمرش را در تنهایی گذراند.


    سامی نژاد در همان نخستین حضور سینمایی اش و درواقع یکی از دو بازی عمرش یکی از معروف ترین دیالوگ های تاریخ سینمای ایران را گفت.


    وقتی جعفر از او می پرسد که: میای بریم تهرون؟ او با آن لهجه شیرینش و آن صدای حالا دیگر مبتدیانه فیلم می گوید: «تهرون؟!، تهرون تهرون که میگن جای قشنگیه، اما مردمش بدن!»

    منبع: جام جم




  2.  

  3. #2
    هم آغاز
    تاریخ عضویت : جنسیت Nov 2013
    سن : 44
    نوشته ها : 1 تشکر : 0
    مورد تشکر: 0 مرتبه تشکر شده در 0 پست
    دریافت : 0 آپلود : 0
    امتیاز : 0 وبلاگ :
    کیانی آنلاین نیست.
    ممنون از این مطلب زیباا..........خیلی دوست دارم ببینم این فیلمووو

  4. #3
    هم کار کاربر طلایی
    تاریخ عضویت : جنسیت Jan 2013
    صلوات : 6592 دلنوشته : 9
    سلامتی امام زمان
    نوشته ها : 7,813 تشکر : 409
    مورد تشکر: 2,299 مرتبه تشکر شده در 1,632 پست
    دریافت : 0 آپلود : 0
    امتیاز : 105 وبلاگ : 14
    وبلاگ
    14
    صدای رسا آنلاین نیست.
    جناب کیانی
    هم آغاز گرامی تشکر از شما

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •