به انجمن سبک زندگی ایرانی اسلامی خوش آمدید

نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1
  1. #1
    هم کار کاربر طلایی
    تاریخ عضویت : جنسیت Jan 2013
    صلوات : 6592 دلنوشته : 9
    سلامتی امام زمان
    نوشته ها : 7,813 تشکر : 409
    مورد تشکر: 2,299 مرتبه تشکر شده در 1,632 پست
    دریافت : 0 آپلود : 0
    امتیاز : 105 وبلاگ : 14
    وبلاگ
    14
    صدای رسا آنلاین نیست.

    شهر‌ هزاران بهار را ببینیم

    بندر چابهار از مناطق مهم و استراتژیک جنوب ایران است هر چند خیلی به این عنوان شناخته نمی‌شود و جاذبه‌های شگفت و البته هوای بی‌نظیرش در زمستان بهترین مقصد گردشگری برای ایرانیان است. چراکه هوای سرد پاییز و زمستان از این شهر «همیشه بهار» مقصدی ایده‌آل ساخته است.



    چابهار مجموعه ای غنی و پربار از جاذبه ها و منابع بکر طبیعی را در خود دارد. جاذبه هایی که برخی از آنها در ایران و حتی جهان یگانه است. موقعیت جغرافیایی این منطقه، باعث رونق زندگی در آن از گذشته های دور شده است. این قدمت تاریخی همچنین پدیدآورنده آثار تاریخی ارزشمندی در چابهار شده است. چابهار جزو مناطقی است که آن گونه که باید مورد توجه گردشگران قرار ندارد. در اینجا نگاهی داریم به برخی از جاذبه های گردشگری منطقه چابهار.


    خوراک های محلی چابهاری ها با توجه به اقلیم و شیوه معیشتی شان بر محصولات دریایی خاصه ماهی و همچنین خرما تکیه دارد. خوراک خرما از مهم ترین خوراک های چابهار و ترکیبی از خرما، نان، برنج و حبوبات است. کنک نیز نوعی حلواست که از خرما، کنجد، بادام و پونه تشکیل شده است.


    از دیگر غذاهای سنتی این منطقه می توان به بتو ماش، شودوده، بتو هواری، ماشینگ، پاکگین ماهیک، کورک، گلوهک، ناروش، کیش و دلگ اشاره کرد. متاسفانه تمام خوراک های محلی در رستوران ها یافت نمی شود و اگر شانس مهمان شدن در خانه های محلی را به دست آورید، می توانید از خوردنشان لذت ببرید. جدا از خوراک های محلی، یکی از غذاهایی که در چابهار به آسانی می توان در رستوران ها یافت کباب کوبیده است. گوشت دام های این منطقه به دلیل تغذیه و آب و هوای خاصش بسیار لذیذ و خوش طعم است. بر این اساس از باکیفیت ترین و لذیذترین کباب های کوبیده ایران را در چابهار امتحان کنید.



    «موزه محلی» در زمینی به مساحت 2900 مترمربع و با زیربنای 860 مترمربع ساخته شده است. این موزه بخش های مختلفی نظیر صنایع دستی، مردم شناسی، آثار و اشیا باستانی شامل کاسه ها و ظروف سفالی دارد که عمده آنها از بلوچستان مرکزی است. یکی از زیبایی های موزه محلی چابهار، فسیل ها و استخوان های به جای مانده از حیوانات ماقبل تاریخ است که برخی از این استخوان ها بسیار بزرگ و عظیم الجثه است، اما جذاب ترین بخش موزه محلی چابهار را باید بخش مردم شناسی آن دانست. در بخش مردم شناسی می توان با انواع لباس های محلی، شیوه زندگی، فعالیت های روزانه مردم بلوچ و صنایع دستی این منطقه آشنا شد.


    موج سواری (سرفینگ) از ورزش های روی آب است. این ورزش در دسته ورزش های مهیج و خطرناک جای می گیرد و از سال 1950 میلادی که به عنوان یک رشته مستقل اعلام شد، هر ساله بر تعداد طرفدارانش افزوده می شود. موج سواری در ایران در آب های شمالی و جنوبی به صورت محدود انجام می شود. بهترین موج های آب های ایران متعلق به دریای عمان و در محدوده چابهار است. کیفیت این موج ها به قدری مطلوب این رشته ورزشی است که گاهی موج سواران حرفه ای را از سایر نقاط جهان به خود جذب می کند. فوتبال ساحلی، دو، والیبال ساحلی، فوت وال (والیبال با پا)، تنیس ساحلی، کبدی ساحلی و هندبال ساحلی از دیگر ورزش هایی است که با سفر به چابهار می توان آنها را دید یا بازی کرد.

    این گورها در بخش مرکزی چابهار، در دامنه کوه پیل بند و در جنوب دره تیس قرار دارد. در باور مردم محلی «جنانی کچ» محل س***ت جن ها بوده است و بر این اساس این مکان را محلی اسرارآمیز تلقی می کنند. گورهای جنانی کچ در یک سرازیری ملایم قرار دارد و شبیه گورهای سیراف بوشهر است.
    به طور کلی حدود 200 قبر کهن در محوطه این گورستان تاریخی دیده می شود. در میان این گور که به نظر می رسد از دوران اولیه اسلامی و حتی پیش از آن هستند، چند قبر ایستاده نیز دیده می شود. ضمن این که یک مقبره پلکانی با سرپوش صندوقچه ای نیز در میان این قبرها وجود دارد.

    قلعه تیس که به قلعه پرتغالی ها نیز شناخته می شود، در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار، در روستای تیس قرار دارد. این قلعه در زمان شاه سلیمان صفوی و به سبک سلجوقی ساخته شده و نوع معماری آن شبیه کاروانسرای شاه عباسی بیستون است. ابعاد این قلعه 54x 26 متر و مصالح به کار رفته در آن آجر، سنگ و گچ است. قلعه تیس دارای یک مناره شش و نیم متری دارد که برای دیده بانی به کار می رفته است. این قلعه به تمام خلیج دهانه تیس اشراف کامل دارد و همچنین از فاصله زیادی در دریا قابل رویت است. قلعه تیس به شماره 555 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

    صنعت دوخت طرح، زیبا و منقش روی پارچه با نوارهای طلایی، سوزن دوزی و گلابتون دوزی نام دارد. روش کار به این صورت است که ابتدا نقش را روی پارچه انداخته و پارچه را روی دایره ای چوبی به نام کم می اندازند و با کش محکم کرده و با استفاده از نخ های رنگی، گلابتون دوزی می کنند.
    سوزن دوزی از هنرهای زیبا و کاربردی در منطقه چابهار به شمار می رود که با دوخت های سنتی سایر نقاط ایران متفاوت است و اصطلاحا به آن بلوچی دوزی می گویند. هر دختر بلوچ از کودکی به آموختن این هنر می پردازد. بر این اساس تمام زنان بلوچ به سوزن دوزی اشتغال داشته و لباس های خود را تزئین می کنند. از دیگر هنرهای دستی چابهار می توان به معرق صدف، حصیربافی، سکه دوزی، گلیم بافی، چاربافی و طلاسازی اشاره کرد.
    گل فشان ها از منحصر به فردترین و عجیب ترین پدیده های ژئوتوریستی در چابهار است. «گل فشان» پدیده ای طبیعی و همانند آتشفشان به صورت تپه ای مخروطی است و به جای گدازه، از دهانه آن گاز همراه با گِل خارج می شود. این عارضه عمدتا در دشت ها و جلگه های مشرف بر دریا دیده می شود و بیشتر آنها در فاصله کمی از دریا (حداکثر 15 تا 20 کیلومتر) استقرار یافته است.
    در بین دشت کهیر و تنگ و در 20 کیلومتری روستای کهیر، در مسیر جاده تنگ به گالک، سه تپه کوچک گل فشان به فاصله چند کیلومتر از هم قرار دارند.
    این تپه ها ارتفاعی 10 تا 20 متری دارند که دو تای آنها از چند سال پیش غیرفعال شده، اما سومین تپه همچنان مانند آتشفشانی فعال است و از دهانه آن گل سرد طوسی رنگی تراوش می شود. گردشگرانی که به چابهار سفر می کنند، تماشای گل فشان ها را از هیجان انگیزترین تجربیات خود به شمار می آورند.

    چابهار به دلیل موقعیت جغرافیایی اش چند اسکله ماهیگیری دارد. در میان این اسکله ها سه اسکله تیس، رمین و بریس بسیار دیدنی و جالب است. صید و صیادی از جاذبه های مهم فرهنگی در چابهار است که با زندگی روزمره مردم محلی پیوند دیرینه دارد. در اسکله های چابهار می توان ماهیگیرانی که برای صید به دریا می روند یا با دست پر باز می گردند را تماشا کرد و گاهی به همراهشان عازم دریا شد. بازار ماهی فروشان نیز در این اسکله ها بسیار پررونق است. گردشگران با حضور در اسکله های چابهار، علاوه بر آشنایی با فرهنگ ماهیگیری مردم محلی، این امکان را دارند تا از محصولات دریایی منحصربه فرد این منطقه نیز خریداری کنند.

    جاده ساحلی چابهار به بریس از مناطق بکر و منحصربه فرد سواحل جنوبی کشور است. در یک طرف این جاده دریا و در سمت دیگر چشم اندازهای زیبایی از کوه ها و اشکال زمین ساختی قابل رویت است. صخره هایی که در امتداد این جاده قرار دارد، بر اثر فرسایش آبی به اشکال مختلفی درآمده است.


    از جذابیت های این جاده پدیده موج فشان های دریاست که ارتفاع آنها در فصل بادهای موسمی به 20 متر نیز می رسد. کوه های بَدلند یا مریخی از دیگر جذابیت های جاده ساحلی چابهار به بریس است که به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیک خلیج گواتر کشیده شده است. تماشای چشم اندازهایی از جنگل های دریایی حرا، درختان انجیر معابد و تالاب لیپار از دیگر زیبایی های این جاده محسوب می شود.

    کروکودیل ها خزندگان ارزشمندی هستند که نقش مهمی در تعادل محیط زیست بازی می کنند. تنها یک گونه از این خزندگان به نام تمساح پوزه کوتاه ایرانی در جنوب شرقی ایران، در منطقه چابهار زندگی می کند.


    این تمساح تالابی بین مردم بومی با نام «گاندو» شناخته می شود. به همین دلیل سازمان حفاظت محیط زیست، محل زندگی یگانه تمساح ایرانی را «منطقه حفاظت شده گاندو» نامگذاری کرده و مدیریت می کند. وسعت این منطقه حدود 465 هکتار است.


    جالب است بدانید گاندوها تنها خزنده ایرانی است که از تخم ها و سپس نوزادان خود بیشترین مراقبت را می کند و به آنها در خروج از تخم و زنده ماندن کمک می رسانند. برای مشاهده گاندو، بهتر است با هماهنگی اداره حفاظت محیط زیست و نظارت و حضور محیط بانان به مراکزی که این خزنده زیبا در آنجا حفاظت می شوند، بروید.

    منبع: جام جم آنلاین



  2.  

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •