خوشحالی یعنی این شما قبول دارید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[صدای رسا]

[بهمن پور]

دوست دارم به روزگاری برگردم که برزگترین دغدغه زندگیم شکستن نوک مدادم بود

دققا حق با شماست

[مددی]

بچه بوديم از آسمون باران می آمد بزرگ شده ايم از چشما مون می آيد!!

[صدای رسا]

کاش … کاش همان کودکی بودم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند …

اما اکنون اگر فریاد هم بزنم کسی نمی شنود

دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام …

سکوت پر بهتر از فریاد توخالیست !!!

دنیا راببین … بچه بودیم از آسمان باران می آمد ،

بزرگ شده ام از چشمهایمان می آید …

بچه بودیم درد دل را با هزار ناله می گفتیم ، همه می فهمیدند …

بزرگ شده ایم ، درد دل را به صد زبان می گوییم ،

اما هیچ کسی نمی فهمد …