سیره اجتماعی حضرت فاطمه(س)
واژه «سیره» از ریشه «سِیر»، به معنای «نوع رفتن» و «حرکت کردن» و جمع آن «سَیر» است. در مفردات آمده است: سیره، روش در چیزی و به معنای سنت است؛ زیرا حرکت می کند و ادامه می یابد.1 به اعتقاد اهل لغت نیز سیره بر نوع، هیئت و چگونگی دلالت می کند. بنابراین، سیره را می توان نوع و سبک رفتار و کردار ترجمه کرد که در این صورت، بر سبک رفتار شخص دلالت می کند.2
در این نوشتار منظور از سیره فاطمی، سبک ها و روش های رفتاری حضرت فاطمه(س) است. آنچه در حیات اجتماعی مسلمانان بیشتر شایسته و راهگشاست، توجه به سیره اجتماعی حضرت فاطمه(س) است که در هر زمان مورد نیاز نسل حاضر و نسل های آینده است.
1. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص 425.
2. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، سیری در سیره نبوی، ج 16، ص 50.