|
|
|
|
«... جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند ...»
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده به در در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که این جشن بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی این جشن وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
منبع: سیمرغ
ویرایش توسط بهمن پور : 2014-05-10 در ساعت 17:48
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- تاریخچه لباس ملی در ایران
- عکس های دروازه قرآن شیراز در گذرتاریخ
- پدرِ رضاشاه؛ چهره ای که ناشناخته بود +عکس
- حكومت های ایرانی از ابتدا تا کنون
- نظمیه در زمان چه کسی در ایران تاسیس شد
- «سیزده بدر» در تاریخ ایران باستان
- سدسازي در ايران باستان
- شناخت جامعه عشایری ایران
- نقش کاروانسراها در سیر زندگی ایرانیان
- مروری بر واحد پول ایرانیان باستان
- تاریخچه آموزش عالی درایران
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)