|
|
|
|
«... جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند ...»
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده به در در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که این جشن بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی این جشن وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
منبع: سیمرغ
ویرایش توسط بهمن پور : 2014-05-10 در ساعت 17:48
لیست موضوع های تصادفی این انجمن :
- تهران سال 1920
- مراسم اهدای دکتری افتخاری توسط عبدالرحمن پوترا، نخستوزیر وقت مالزی به شاه ایران
- مروری بر واحد پول ایرانیان باستان
- عدالت و قانون در زمان هخامنشیان
- تاریخچه آموزش عالی درایران
- متن منشور کوروش بزرگ به 6 زبان دنیا
- وضعیت زنان در دوران قاجار
- تاریخچه لباس ملی در ایران
- شناخت جامعه عشایری ایران
- چه تمدنهایی بر اثر خشکسالی نابود شدند؟
- چگونه نماد شیر و خورشید در پرچم ایران به نشان الله تبدیل شد؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)