به انجمن سبک زندگی ایرانی اسلامی خوش آمدید

نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1
  1. #1
    هم کار کاربر طلایی
    تاریخ عضویت : جنسیت Jan 2013
    صلوات : 6592 دلنوشته : 9
    سلامتی امام زمان
    نوشته ها : 7,813 تشکر : 409
    مورد تشکر: 2,299 مرتبه تشکر شده در 1,632 پست
    دریافت : 0 آپلود : 0
    امتیاز : 105 وبلاگ : 14
    وبلاگ
    14
    صدای رسا آنلاین نیست.

    موجهای پیش‌برنده کارآفرینی

    یك كارآفرین از جنبه‌های مختلف باافراد اشتغالزا، سرمایه‌دار، هنرمند، مخترع و كاسب تفاوت دارد كه این نوشتار كوتاه ابتدا به‌این تفاوتها اشاره می‌كند و سپس به بررسی سه موج قدرتمند در پیش‌راندن كارآفرینی می‌پردازد.



    ● تفاوت كارآفرین با... اشتغالزا:
    واژه كارآفرینی كه ترجمه كلمه Entrepreneurship است. در جامعه ما كه بیكاری معضل بزرگ اجتماعی محسوب می شود همه اذهان را متوجه اشتغالزایی می كند. در حالی كه هر چند این دو مفهوم هر دو با ارزش و با هم مرتبطند اما لزوماً منطبق بر هم نیستند. (اشتغالزایی می‌تواند یكی از نتایج كارآفرینی باشد)



    ● پس تفاوت این دو را می توان چنین خلاصه كرد:


    ۱) كارآفرین، یك شغل را ایجاد می كند، در حالی كه اشتغالزا برای شغل ایجاد شده، جذب نیرو و تكمیل ظرفیت می كند.


    ۲) كارآفرینی بیشتر مربوط به بخش خصوصی است، اما اشتغالزایی در بخش دولتی هم می تواند صورت پذیرد. چرا كه شاخصه اصلی كارآفرین پذیرش ریسك و تامین سرمایه به امید منفعت زیاد است. در حالی كه در مشاغل دولتی سرمایه گذاری و ریسك مشاغل لزوماً درآمد و منافع سرشاری برای مدیر نخواهد داشت. دولت بیشتر می تواند مشوق و زمینه ساز كارآفرینی باشد.



    ۳) كارآفرینی، عرضه كالا یا خدمتی نوین از لحاظ زمانی و مكانی است. در حالی كه اشتغالزایی لزوماً با نوآوری همراه نیست.


    ۴) كارآفرینی درك و بهره گیری از فرصتهای حال یا آینده بازار به نفع خود و جامعه است، در حالی كه منافع اشتغالزایی ممكن است فقط متوجه جامعه باشد.


    ۵) اشتغالزایی به توزیع ثروتهای موجود كمك می كند اما كارآفرینی یك منبع ثروت جدید ایجاد(خلق ارزش) می كند.


    ۶) هنر كارآفرین گردآوری و در كنار هم قرار دادن مجموعه ای از منابع انسانی و فیزیكی است كه ارزش مجموعه جدید نسبت به گذشته افزون شود. در حالی كه اشتغالزایی همیشه با بهره وری همراه نیست.



    به‌همین جهت آقای دكتر احمدپور داریانی برای رفع این شبهه، واژه ارزش آفرین را به جای كارآفرین پیشنهاد می كند.



    ● سرمایه دار
    تفاوت كارآفرین با سرمایه دار در این است كه سرمایه دار لزوماً موسس یا گرداننده یك فعالیت اقتصادی نیست. در حالی كه كارآفرین علاوه بر تامین سرمایه و دیگر منابع لازم و ادغام آنها با یكدیگر، عهده دار مدیریت آن نیز می‌شود.




    ● هنرمند و مخترع
    كارآفرین لزوماً هنرمند و مخترع به معنای متداول آن نیست، اما بزرگترین هنر وی اختراع یك روش برای ایجاد ارزش اقتصادی جهت توسعه و بهره گیری از هنر یا ابتكار دیگران است.



    ● كاسب (Small Business Owner)
    بسیاری از مردم دو عبارت كارآفرین و كاسب را مترادف می دانند. هر چند این دو مفهوم نقاط اشتراك زیادی دارند، اما تفاوتهای معنی داری نیز در این دو مفهوم دیده می شود كه به مواردی از آن اشاره می‌شود.


    ۱) تفاوت میزان ثروت (ارزش آفرین) كارآفرین با كاسب:


    كسبه سنتی درآمد معمول و متوسطی دارند، اما درآمد یك كارآفرین موفق بیش از حد انتظار است.


    ۲) سرعت ثروت آفرینی


    ثروت كاسب معمولاً طی مدت زمان طولانی جمع آوری می‌شود. اما كارآفرین موفق همین ثروت را طی مدت كوتاه (مثلاً ۳ تا ۵ سال) كسب می كند.


    ۳) ریسك


    اقدامات كارآفرینان ریسك بالایی دارد. در حالی كه اقدامات كسبه معمولی چنین ریسكی را ندارد. با این وجود این افراد به خاطر اطمینان از سود قابل توجه آتی و امكان از دست رفتن فرصتهای طلایی دست به خطر می زنند. با این همه كارآفرین را نمی توان یك مجنون خطرپذیر دانست. هنر كارآفرین توام با تخمین میزان مخاطره فعالیتها و دست زدن به ریسك های ارزشمند، عقلائی و محاسبه شده است.


    ۴) نوآوری


    معمولاً قوه خلاقه یك كارآفرین در نوآوری بسیار فراتر از یك كسبه معمولی است و همین قوه خلاقه است كه قدرت ثروت آفرینی (خلق ارزش) را در وی نسبت به كسبه معمولی فزونی می دهد. قوه خلاقه كارآفرین می تواند در تولید كالا، ارائه خدمت و یا فرایندها بروز نماید.



    ● سه موج در پیش راندن كارآفرینی
    تا دهه ۱۹۸۰ سه موج وسیع، كارآفرینی را به جلو هدایت كرده است.


    ▪ موج اول
    انفجار عمومی مطالعه و تحقیق در قالب انتشار كتابهای زندگی كارآفرینان و تاریخچه شركتهای آنها، چگونگی ایجاد كسب وكار شخصی و شیوه های سریع خلق ثروت كه از اواسط دهه ۱۹۵۰ شروع شد.


    ▪ موج دوم
    این موج شامل ارائه رشته های آموزش كارآفرینی در حوزه های مهندسی و بازرگانی است كه از دهه ۱۹۶۰ به‌پا شد.



    ▪ موج سوم
    این موج شامل افزایش علاقه‌مندی دولتها به تحقیقات وسیعتر در زمینه كارآفرینی و بنگاههای كوچك، نشر آموزشها به شاخه‌های دیگر علوم اقتصادی، روانشـناسی و مدیریتی، تشویق رشد شركتهای كوچك و انجام تحقیقات در خصوص نوآوریهای صنعتی است كه از اوائل دهه ۱۹۸۰ آغاز شد.


    منبع: روزنامه ی تفاهم
    ویرایش توسط بهمن پور : 2014-06-07 در ساعت 23:08

  2.  

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •