تغافل یکی از روشهای تربیتی

[م.اسدی]

تغافل یکی از روشهای تربیت اسلامی است که پیشوایان دین بر آن تاکید زیادی کرده اند .
تغافل با کلمات متفاوتی همچون چشم پوشی ، عفو و گذشت ، اغماض ، به رو نیاوردن ، نادیده گرفتن و ... مترادف و هم معنی به کار برده می شود .
در قرآن بهترین واژه ای که این معنی را به طور کامل می رساند ، واژه "صفح" می باشد .
" وَ لیَعفُوا وَ لیَصَفَحُوا اَلَا تُحِبُّونَ اَنْ یَغفِرَ اللَّهُ لَکُم وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیْمٌ . "
"عفو کنید و لغزشهای دیگران را نادیده بگیرید ، آیا دوست نمی دارید خداوند شما را ببخشد؟ و خداوند غفور و رحیم است."
تغافل یعنی آدمی چیزی را بداند ولی به عمد و ارداه وانمود کند که از آن بی اطلاع است از جمله تغافلهای شایسته و پسندیده که نتیجه خوب می دهد تغافل از اولین خطاهای کودک است .
از دیگرتغافل های شایسته و ممدوح که ممکن است سودبخش و مفید واقع شود و نتیجه خوب به بار آورد در امور تربیتی فرزندان و دانش آموزان در محیط خانه و آموزشگاه می باشد . گاهی کودک برای اولین بار مرتکب خلافی می شود که اولیاء و مربیانش از آن آگاه می گرددند، اما مصلحت تربیت اقتضا می کند که تغافل نمایند ، خود را به بی خبری بزنند و آن رفتار ناپسند را به روی خود نیاورند تا شخصیت کودک درهم نشکند و او احساس بی آبرویی نکند و در عمل ناروای خود جری و جسور نگردد . (www. asmany.parsiblog.com)
تغافل والدین و مربیان اگر به جا و در مورد صحیح باشد ، نتیجه مثبت می دهد و در تربیت فرزندان ، حسن اثر می گذارد و اگر نابجا و در غیر مورد واقع شود نه تنها اثر مفید ندارد بلکه در بعضی از مواقع مضر و زیانبخش خواهد بود .
تشخیص موارد صحیح و نا صحیح تغافل فرع بر شناخت اوضاع و احوال کودک است . باید محیط خانه و مدرسه ، طرز تربیت و شرایط زندگی آنها را در نظر گرفت و انگیزه ای که آنها را به کار خلاف وا داشته بررسی کرد و از مجموع آنها موارد تغافل به جا و بی جا را تمیز داد . (کمالی، 1376، ص 250)


منابع:

(www. asmany.parsiblog.com)
کمالی، سید علی، ( 1376)، همزیستی و معاشرت در اسلام، قم، انتشارات اسوه.

نویسنده :م . اسدی