شاهکاری از چارلی چاپلین

[مهرگان]

خطاهایی را بخشیدم که تقریبا نابخشودنی بودند.
تلاش کردم تا جایگزینی برای افراد غیرقابل جایگزین پیدا کنم ٬ و افراد فراموش نشدنی را فراموش کنم ...
به دست افرادی که انتظارش نمیرفت دچار یاس شدم٬ ولی افرادی را هم ناامید کردم...
دوست داشتم و دوست داشته شدم ...ولی گاهی اوقات پس زده شدم.ولی بارها قلبم شکست...
با شنیدن موسیقی و تماشای عکس ها گریستم...
تنها برای شنیدن صدایی تلفن کردم...
عاشق یک لبخند شدم..
قبلا تصور میکردم که با این همه غم خواهم مرد...و از اینکه شخص بسیار خاصی را از دست دهم میترسیدم٬ که از دست هم دادم...
ولی زنده هم ماندم و هنوز هم زندگی میکنم!
و زندگی.... از آن نمیگذرم!!
و تو... تو هم نباید از آن بگذری...
زندگی کن ..
آنچه واقعا خوب است ٬
این است که با یقین بجنگی٬
زندگی را در آغوش بکشی٬
و با عشق زندگی کنی...
و شرافتمندانه ببازی و با جرئت پیروز شوی...