در مدح امیرالمومنین ؛ شعری بی نقطه

[بهمن پور]

شعر بی نقطه در مدح مولا

السّلام ای هادی دلها علی

اول طومار هر املا علی

در سرای دل سهی سرور علی

ای امام اوّل و مولا علی

وی عوالم را عمادِ داد و عدل

سالک سرمد گل گلها علی

آمر مهر ومه و حور و ملک

دوم آل کسا والا علی

هم طلوع مهر و هم ماه مسا

هم سحر ها را سرور آرا علی

ای امم را هم مراد و هم مدد

راح روح و لولو لالا علی

محرم اسرار الله الصّمد

اسوه اسلامی و سلمی علی

لوح و کرسی را مُمِدّ و داوری

حامی دارا گدا اعمی علی

هم ولیّ و هم وصیّ اعلمی

صهر احمد همدم طاها علی

همسر امّ الائمّه طاهره

والد دو گوهر اعلا علی

هم دوای درد هر اهل دلی

هم علوم وحی را دارا علی

مولد وی در سرای کردگار

در مصلّی کرده سر سودا علی

رادمردی رهروی عُلوی مرام

در دوعالم عالی و اولا علی

عالمی عمّار در علم وعمل

داد هود و صالح و موسی علی

راس کلّ ماسَوَالله ما حصل

اول احمد دوّمی امّا علی

هم صدای احمد و رام احد

سلّمو صلّی علی مهما علی

واله مهر علیّ اعلمم

کرده در دلهای ما ماوا علی

در سروده اسم را محروم دار

کرد لاادری کلام ما علی

مدح مولا کرده دل آسودهام

در لحد عالی دهد اعطا علی

هر کسی دارد گلی ما سروری

ها علیٌ ها علیٌ ها علی

حاج ناصر تبسمی اردبیلی