فقر واقعی، فقر روحی است

[ن کیوانپور]

ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﺍ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ :


“ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻓﻘﯿﺮ ﻫﺴﺘﻢ؟


ﺑﻮﺩﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﯽ !


ﻣﺮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : ﻣﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﻢ !


ﺑﻮﺩﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﭼﺮﺍ ! ﻣﺤﺪﻭﺩ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﯼ !


ﯾﮏ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ،


ﯾﮏ ﺩﻫﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﻤﺠﯿﺪ ﮐﻨﯽ،


ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﺮﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﮕﺸﺎﯾﯽ،


ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻧﯿﺎﺕ ﺧﻮﺏ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯽ،


ﯾﮏ ﺑﺪﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ.


دﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﻘﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ.


ﻓﻘﺮ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻓﻘﺮ ﺭﻭﺣﯽ ﺳﺖ.


از ثروتت ببخش ...مهربان باش و لبخند بزن..

[صدای رسا]

به امروز خوش آمدی!
به بازی زندگی
احترام کن و
وارد شو
همه چیز تازه است!
هوا تازه !
نفس ، تازه !
عشق ، تازه !
تولدی تازه !
در این فرخنده زندگی …..
در ابرها می خوانیم !
و به تمام کائنات، سلام می کنیم
روزتان سرشار از نگاه پر مهر خدا