آرامگاه یعقوب لیث صفاری مدفن یکی از بزرگمردان تاریخ ایران و یکی از بناهای تاریخی کشور است که در نزدیکی محوطه باستانی گُندیشاپور در شمال شرقی روستای اسلامآباد (شاهآباد سابق) در 10 کیلومتری دزفول و سمت راست جاده دزفول به شوشتر قرار دارد.
بنای این آرامگاه یک چهارطاقی با گنبدی مخروطی و مُضَرَس (دندانهدار) است و شامل دو پوسته میباشد. این گنبد با رنگ سفید و شکل زیبای آن که الهام گرفته از شکل تنه درخت نخل میباشد، از دور کاملاً جلوهگر است و گفته میشود در زمان سلجوقیان ساخته شده است.
بنای آرامگاه دارای یک درِ ورودی است که فضای داخلی آرامگاه را از محوطه بیرونی آن جدا میسازد. این بنا از خشت خام و ملات گچ و خاک ساخته شده است.
بنا به اظهارات مردم محلی، تا چند دهه پیش بر روی دیوار گنبد کتیبهای به خط عربی وجود داشت و در آن نام یعقوب لیث به وضوح نوشته شده بود. همچنین نام یعقوب لیث نیز بر روی تابلوی سازمان میراث فرهنگی با اسپری سیاه شده و این عمل ناپسند دوباره با چسباندن تکه کاغذی بر بالای طاق ورودی مقبره به وسیله سیمان تکرار شده است در مقابل شرحی از شجرهنامه قاسم بن عباس بن امام کاظم(ع) در این محل نوشته شده تا نشان دهد که این بنا مزار شاه ابوالقاسم یا پیر شابوالقاسم میباشد در حالی که محققان و شرقشناسان جهان همگی بر این عقیدهاند که این آرامگاه متعلق به یعقوب لیث صفاری میباشد.
متأسفانه این آرامگاه و محوطه پیرامون آن که به گواه سنگ قبرهای قدیمی، قبرستانی با تاریخ کهن میباشد، در وضعیت نامطلوبی به سر میبرند؛ در ضریح آهنی مقبره از چوب صندوق میوه برای اتصال بخشهای مختلف استفاده شده است. روی آجرها و دیوار قدیمی آرامگاه میخهای زنگده و تار عنکبوت به مقدار گسترده جلب توجه میکند. موکتهای رنگ و رو رفته، درِ ورودی قفلزده شده و محوطهسازی نامناسب از جمله مواردی است که نشان از بیتوجهی نسبت به این بنای تاریخی دارد.
منبع: گذشت و گذار دات نت