آیا میدانید که نخستین قبر بهشت زهرا از آن کیست؟

[صدای رسا]

مرحوم محمدتقی خیال که در قطعه یک، ردیف یک، قبر شماره یک را به خود اختصاص داده و در 27 تیرماه 1349 فوت کرده است.همچنین مزار مرحومه زیور فقیردخت، اولین بانویی که در این آرامستان دفن شده است مورد توجه گروه کشف تهران قرار گرفت.
گفتنی است بهشت زهرا در تاریخ 25 تیر ماه 1349 افتتاح شده است.

منبع: میگنا

[اسلامی]

بله نکته خاصی بود برای ما ایرانی های که کنجکاوی خاصی داریم بسیار جالب هم هست

[صدای رسا]

بله نکته خاصی بود برای ما ایرانی های که کنجکاوی خاصی داریم بسیار جالب هم هست

سلام
تشکر از توجه حضرتعالی

[اسلامی]

خوب به نظر شما اینطور نیست؟

[صدای رسا]

خوب به نظر شما اینطور نیست؟

برای خود من بشخصه جالب بود

[اسلامی]

بله همینطوره جالبه

[jimak20]

و جدیدترین خبر اینکه ظرفیت این بهشت نهایت تا 2 سال دیگه تکمیل می شود

[بهمن پور]

و جدیدترین خبر اینکه ظرفیت این بهشت نهایت تا 2 سال دیگه تکمیل می شود

بحث ارامستان در ایران موضوع خاصی هست
من پیشنهاد می کنم در ادامه لینک از انواع سنگ قب ها لوس گرایی در این زمینه عکس و گفتگو فراهم بشه

[صدای رسا]

بحث ارامستان در ایران موضوع خاصی هست
من پیشنهاد می کنم در ادامه لینک از انواع سنگ قب ها لوس گرایی در این زمینه عکس و گفتگو فراهم بشه

سنت های نادرستی در حاشیۀ مراسم عزاداری و ختم شکل گرفته است که وظیفۀ افراد با ایمان است در برطرف کردن آنها بکوشند. از آن جمله مرسوم است مردم برای مراسم ختم و هفتم و چهلم تابلو و تاج گل هایی تهیه می کنند و برای صاحبان عزا می آورند. یا آن که صاحبان عزا حتماً باید غذا تهیه نموده و از مهمانان پذیرایی نمایند و… .

توجه به این نکته ضروری است که یکی از حکمت های شرکت در مراسم عزاداری آن است که انسان را به یاد خدا و قیامت انداخته و او را از دلبستگی به دنیا بازدارد، حال اگر مراسم ختم، مانند مهمانی باشکوهی برگزار شود که در آن غذاهای رنگارنگ تهیه شده و در اختیار مهمانانی قرار گیرد که خود را آن چنان آراسته اند که گویا به جشنی پا می گذارند، آیا می توان آن را یادآور آخرت دانست؟

و آیا اساساً سزاوار است که مراسم ختم، به همراه پذیرایی باشد؟!

[صدای رسا]

“امام صادق (ع) در مجلس گروهی عزادار وارد شده و خطاب به آنان اظهار داشتند: پروردگار، مصیبت وارد شدۀ بر شما را جبران فرموده، به جبران صبر و تحملتان پاداش خوبی به شما داده و شخص متوفی را نیز در سایۀ رحمت خویش قرار دهد. سپس از مجلس خارج شدند.”

این روایت نشانگر آن است که باید مراسم را به سادگی برگزار کرده و آشنایان و دوستان به ابراز همدردی بسنده کرده و اگر به دلایلی چون برگرداندن آرامش روحی آنها، تصمیم به حضور بیشتر در کنار آنان دارند، نباید به خانوادۀ مصیبت دیده این اجازه را بدهند که برای پذیرایی از آنها دچار تکلف و دردسر شوند، بلکه باید تلاش کنند که در این مدت، این خانواده ها حتی دغدغۀ خورد و خوراک خویش را نیز نداشته باشند! امام صادق (ع) می فرماید: “غذا خوردن نزد مصیبت دیدگان از رفتار و کردار زمان جاهلیت است و سنت اسلامی آن است که غذای آنان از سوی دیگران فراهم شود، همان گونه که پیامبر(ص) در مورد جعفر بن ابی طالب، چنین رفتاری را در پیش گرفت”